Dualny system kształcenia to model edukacyjny, który łączy kształcenie teoretyczne w szkołach i uczelniach z praktycznym szkoleniem na stanowisku pracy. Jest to popularny model w krajach takich jak Niemcy, Austria, Szwajcaria czy Dania. W dualnym systemie kształcenia, uczniowie i studenci uczą się teorii i praktyki równocześnie. Po ukończeniu szkoły lub uczelni, mają oni już doświadczenie zawodowe, co czyni ich bardziej atrakcyjnymi dla pracodawców. Podczas nauki uczniowie mają możliwość poznania rzeczywistości pracy, zdobycia doświadczenia i rozwoju praktycznych umiejętności. Dualny system kształcenia ma wiele zalet, m.in.:

• Zwiększenie atrakcyjności dla pracodawców - uczniowie zdobywają umiejętności praktyczne, co zwiększa ich atrakcyjność dla pracodawców i ułatwia znalezienie zatrudnienia.

• Zdobywanie praktycznych umiejętności - uczniowie uczą się praktycznych umiejętności, które nie są dostępne podczas tradycyjnego kształcenia teoretycznego. Dzięki temu mają one wyższe szanse na rozwój kariery zawodowej.

• Praca w realnych warunkach - uczniowie uczą się w realnych warunkach, co pozwala im zrozumieć specyfikę pracy i kształtować swoje umiejętności zgodnie z wymaganiami rynku pracy.

• Zwiększenie motywacji do nauki – nauka i praca na stanowisku pracy zwiększają motywację do nauki, ponieważ uczniowie widzą, jak teoretyczne umiejętności są przydatne w praktyce.

• Zmniejszenie kosztów kształcenia - dualny system kształcenia zmniejsza koszty kształcenia, ponieważ uczniowie zarabiają pieniądze podczas nauki, co pozwala na pokrycie kosztów edukacji.

W tradycji kształcenia na stanowisku pracy, praktykujący w danej dziedzinie osoby przekazują swoją wiedzę i doświadczenie młodszym osobom, które chcą zdobyć umiejętności praktyczne. Taka forma kształcenia pozwala na przekazywanie wiedzy i umiejętności, które nie są dostępne podczas tradycyjnego kształcenia teoretycznego. W ten sposób, uczeń ma szansę na zdobycie praktycznej wiedzy i doświadczenia w danym zawodzie. Taka forma kształcenia może być stosowana jako uzupełnienie tradycyjnego kształcenia teoretycznego lub jako samodzielny sposób zdobywania wiedzy i umiejętności. Tradycja kształcenia na stanowisku pracy jest szczególnie ważna w zawodach, w których praktyczne umiejętności są niezbędne, takich jak: budownictwo, elektronika, mechanika, fryzjerstwo, gastronomia czy opieka medyczna. Dzięki kształceniu na stanowisku pracy, osoby pragnące zdobyć umiejętności praktyczne, mają możliwość uczenia się od praktyków, którzy posiadają dużą wiedzę i doświadczenie w swojej dziedzinie.

Dualny system kształcenia, zwany również modelem niemieckim, polega na połączeniu teoretycznej nauki w szkole z praktyką zdobytą na stanowisku pracy. W Polsce taki model kształcenia funkcjonuje w formie tzw. kształcenia zawodowego. W ramach dualnego systemu kształcenia uczniowie odbywają naukę w szkole oraz praktykę w firmie. Okres nauki teoretycznej trwa zwykle od jednego do dwóch dni w tygodniu, a resztę czasu uczniowie spędzają w przedsiębiorstwie, gdzie zdobywają praktyczne umiejętności i doświadczenie.

W Polsce dualny system kształcenia funkcjonuje głównie w zawodach rzemieślniczych i technicznych, takich jak elektryk, mechanik, kucharz, fryzjer czy stolarz. Zalety takiego systemu kształcenia to przede wszystkim zdobycie przez uczniów praktycznych umiejętności, które są niezbędne na rynku pracy, oraz lepsze przygotowanie do wykonywania zawodu. Dualny system kształcenia daje również szansę na zdobycie doświadczenia zawodowego i nawiązanie kontaktów z pracodawcami już na etapie nauki. W Polsce dualny system kształcenia jest wciąż stosunkowo słabo rozwinięty, ale staje się coraz bardziej popularny, a w ostatnich latach notuje się zwiększoną liczbę szkół oferujących kształcenie zawodowe według tego modelu.